દર વખત ની જેમ કઈક વધારે લાગે એટ્લે લખી લઉં જેનાથી મને વધારે સારું લાગે..
આજે સવાર થી જ કઈક અલગ લાગતું હતું રસ્તા માં 2 વાર અચાનક બ્રેક
કરવી પડી મને એમ થયું બોવ દિવસે Activa પકડ્યું એટ્લે આવું થતું હશે એટ્લે બોવ
ધીમે જ આવતો હતો કાલુપુર બ્રિજ પર આવતો હતો ત્યાં જ બાજુ વાળા કાકા સ્લીપ ખાઈ આશરે
10 ફૂટ ખેંચાઇ ગયા મારૂ ધ્યાન આસપાસ બધે જ હતું તરત જ સ્પીડ વધારી એમની નજીક જઈ મે
Activa પાર્ક કરી એમને સીધા મારી બાજુ ખેંચી લીધા ને તરત જ બસ
નીકળી ગઈ, આ સમય સૂચકતા મારા માટે મહત્વ ની હતી..
કાકા ને કઇ જ ભાન જ ન હતું પાણી આપ્યું બધા બસ વાળા ને જેમ તેમ
બોલતા ત્યાં કાકા મને કહે બેટા તું ન હોત તો કદાચ અત્યારે હું ન હોત કહી રડી પડ્યા
ને હાથ જોડવા લાગ્યા પછી ચૂપ કરાવી એમનું Address પૂછી એમના ઘરે મૂકી આવ્યો ત્યાં બધુ ખબર
પડતાં એ લોકો જાણે હું એમના ઘર નો જ વ્યક્તિ હોય એમ વ્યવહાર કરવા લાગ્યા, આમ પણ 6 વાગી ગયા હતા એટ્લે હું નીકળી ગયો પણ ખબર નઇ ઘરે કઈ રીતે આવ્યો એ
મને જ ખબર છે
ઘરે આવી ને હેલ્મેટ કાઢી બેસી જ ગયો ને બધુ જ કહ્યું આંખ માં
પાણી આવી ગયું કે કદાચ હું 10 second મોડા પડ્યો હોત તો શું થઈ જાત એ પણ મારી
નજર સામે
એટ્લે મમ્મી એ કીધું તું હોય ત્યાં ખોટું ક્યાં થાય છે આતો ખુશી
ની વાત છે કે કોઇની જિંદગી બચાવી..
સાહેબ મારા માટે તો આ Golden Moment કહી શકાય..
લાગણી નો ભૂખ્યો છુ,
એ જ્યાં દેખાય ત્યાં અટકી જવાય છે
#HK'sThoughts
